اسپیسر به معنی فاصله دهنده بوده و طبق تعریف موسسه استاندارد بریتانیا به قطعاتی گفته می شود که مابین آرماتورهای بتن و بدنه قالب قرار گرفته تا پوشش مورد نظر بتن را ایجاد نمایند.
برای تولید اسپیسر مواد مختلف به کار گرفته می شود، این محصولات به صورت های بتنی، فلزی و پلاستیکی مورد استفاده قرار می گیرد .
اسپیسر بتنی
از ضعفهای متداول و قابل پیشگیری در سازه های بتن مسلح ، تاثیر عوامل و عناصر مخرب اطراف می باشد . اکسیژن ، رطوبت ، کلر ، سولفاتها و سایر عوامل خورنده محیط می توانند با نفوذ به درون بتن و تماس با میلگردها باعث سرعت بخشیدن به خوردگی میلگردها شده و از عمر مفید سازه بکاهند . این در حالی است که پوشش بتنی روی میلگرد می تواند به عنوان مهمترین عامل جلوگیری از خوردگی محسوب شود . زمانیکه میلگرد در سطح بتن نمایان می شود اثر شیمیایی رطوبت و عوامل خورنده سرعت قابل توجهی پیدا می کند . بر اساس نتایج مطالعات ، به ازای هر دو میلیمتر کاهش در ضخامت بتن روی میلگرد ، پنج سال عمر سازه کاهش و از دوام ، عمر و پایایی ساختمان کاسته می شود .
اسپیسرها (فاصله نگهدارها) مهمترین ابزارها برای تامین حداقل پوشش بتنی الزامی روی میلگردها هستند . یک فضا ساز باید با شبکه های میلگرد هم خوانی داشته باشد و میلگردها را در طول عملیات بتن ریزی سازه مسلح در محل خود ثابت نگهدارد .
تا چند سال گذشته برای این منظور از تکه های سنگ ، کاشی ، موزاییک و سایر قطعات مشابه استفاده می شد . این موضوع علاوه بر کاستن دقت انجام کار ، باعث هدر رفتن زمان ، هزینه و نیروی انسانی می شد . امروزه عمدتا از اسپیسرهای پلاستیکی برای این منظور استفاده می شود .این قطعات در ابعاد ، اشکال و مقاومتهای مختلف تولید می شوند و با توجه به نوع سازه و نیاز پیمانکار برای ایجاد فاصله دقیق بین میلگرد و قالب به کار می روند.
استفاده از اسپیسر بتنی در سازه های بتن مسلح به این علت صورت می گیرد تا از حفظ پوشش بتن مناسب در نقاط مختلف بتن مسلح قبل و در طول بتن ریزی اطمینان حاصل شود.